Μπάμπης Δ. Κλάρας: ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ (1983)

ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ

Σ' άφησα αδερφέ μου ανυπεράσπιστον
και σου πετάξανε τη λάσπη
στο πάναγνο το πρόσωπό σου
μικροί, δειλοί και άναντροι
του τάφου σου οι ιερόσυλοι.

Στους σκύλους ρίξαν τη σεπτή σου κάρα
βορά των γερακιών το τίμιο σου κορμί
άταφος κι ανομάτιστος
ο μέγας ονοματισμένος
στου φαραγγιού το βάθος.

Όμως
τι κι αν δεν έχεις τάφο, αδερφέ μου.
Όπου γη και τάφος
για τους αντρειωμένους.
Όπου γη και βάθρο της ζωής
της ψυχής πλαστουργέ.

Τι κι αν πετούν τη λάσπη;
Λεκιάζουν ποτέ οι ψυχές;

Μπάμπης Δ. Κλάρας (1983)

Πηγή: Λευτέρης Αποστόλου, «Ο Άρης Βελουχιώτης όπως τον γνώρισα 1923-1944», Σελ.77