Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Ριζοσπάστης, Τετάρτη 30 Μάρτη 2011, Ημεροδρόμος, σελίδα 39

1952: Τα χαράματα της Κυριακής 30 Μάρτη, ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης, πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Το παράγγελμα γι' αυτήν την πολιτική δολοφονία έδωσε το μετεμφυλιακό καθεστώς της άρχουσας τάξης της Ελλάδας μαζί με τους Αμερικανούς συμμάχους της. Η κυβέρνηση Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο.

«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας...».

Με τα λόγια αυτά, κατά τη διάρκεια της απολογίας του, ο Νίκος Μπελογιάννης έδωσε το στίγμα της δίκης, δίνοντας ταυτόχρονα ηχηρή απάντηση στους στρατοδίκες, τους οποίους από κατηγόρους μετέτρεψε σε κατηγορούμενους.
Πηγή: http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6176139

«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών... Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω»


Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια,/
ίδιος μ' αυτά περήφανος, στητός/
αχούν απ' τη φωνή του τα ρουμάνια/
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα εμπρός./
*
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας./
Ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές./
Ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας/
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές./
*
Ζει σ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους/
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό./
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους/
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό./
*
Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης/
στης νίκης της ειρήνης τη γιορτή/
ο Μπελογιάννης θάν' πανηγυριώτης/
με κόκκινο γαρούφαλο στ' αφτί./
*
Μ' ένα γαρούφαλο άλικο δικό μας/
σαν της γλυκιάς μας άνοιξης δροσιά/
πανώριο ματωμένο κι ακριβό μας/
απ' την τρανή της γης λαοαπλωσιά./
*
Ο Μπελογιάννης ζει άσβεστη δάδα./
Ο Μπελογιάννης ζει μες στις καρδιές/
στον κόσμο ειρήνη, ειρήνη στην Ελλάδα/
στο μήνυμά του εμπρός κομμουνιστές./
*
(Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής, «Ο Μπελογιάννης ζει»)

Πηγή: http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6176228

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

ΒΑΡΝΑΛΗΣ: ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ Ο ΘΟΔΩΡΗΣ

ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ Ο ΘΟΔΩΡΗΣ

Τούτ' η κόλλα που θωρείς
γράφει μέσα: «ο Θοδωρής
φρονημάτων υγιών
με γυναίκα και υιόν».

Έχει θέση και μιστό
και στομάχι αγέμιστο.
Λεύτερος εδώ κι εκεί
με ξεκούμπωτο βρακί.

Σε κουμούλα σκουπιδιώ
ψάχνει να 'βρει με τα δυο
βρωμισιά θανατερή
για τα σας, αριστεροί,

και να στείλει κάθε ορνίθι
«εις τον τόπον τον συνήθην»...
Παραπάτησε και μπλουμ !
πέφτει σ' ανοιχτό λαγούμι.

Χαχανίζει ν' απορείς
και φωνάζει απανωτά:
- Δε λερώθ'κε ο Θοδωρής,
λερωθήκαν τα σκατά !


Κώστας Βάρναλης, «ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ», ΚΕΔΡΟΣ, Σελ.20